PARAMARIBO – MINISTER REGILLIO DODSON blijft er bij dat het presidentieel besluit van 2012 dat waterexport regelt moet worden ingetrokken, totdat een wettelijk kader en een milieueffecten studie zijn gedaan. Milieudeskundige, John Goedschalk van Conservation International Suriname is echter van mening dat het besluit voldoende waarborgen biedt ter bescherming van het milieu. Volgens hem is het niet gebruikelijk dat een bedrijf eerst een milieustudie doet alvorens een concessie te krijgen. Hij begrijpt wel de noodzaak voor milieuonderzoek.
Het Zwitserse bedrijf Amazone Resources, dat op zoek is naar potentiële investeerders om het water te transporteren naar afzetmarkten, heeft gevraagd het presidentieel besluit niet in te trekken omdat daardoor mogelijke investeerders kopschuw gemaakt kunnen worden.
Wat het bedrijf niet zegt is waarom sedert 2012 het exploitatieplan en de resultaten van het onderzoek naar de milieu en sociale aspecten niet zijn aangeboden. Het is begrijpelijk dat er haast wordt gemaakt met het project. De regering staat met de rug tegen de muur en heeft geld nodig om de huishouding draaiende te houden.Tegelijkertijd is de regering naïef om te denken dat zo’n ingrijpend exploitatieplan binnen afzienbare tijd van de grond komt.
Veel wenkbrauwen zijn gefronst over het ontbreken van een investeringsplan en de staat van dienst of reputatie van investeerders die willen participeren aan het project. Surinaamse banken en weldenkenden zijn gevallen over de deal tussen de Surinaamse Postspaarbank en de Vereniging van Cambiohouders over de valuta affaire. Openheid wordt niet gegeven wat argwaan wekt.
Een deal aangaan met het Zwitserse bedrijf over waterexport, zonder een letter op papier over de exploitatie staat gelijk aan zelfmoord en springen in een leeg zwembad. Sedert 2012 had het bedrijf de mogelijkheid een voorstudie te maken en een investeringsplan in te dienen.
Milieudeskundige John Goedschalk vergist zich kennelijk door de uitspraak te doen dat het niet gebruikelijk is dat een studie over milieueffecten vooraf vereist is alvorens concessie of vergunning te verlenen. Nu wordt het steeds duidelijker waarom skalians, illegale goudzoekers en goudverwerkingsbedrijven in woongebieden jarenlang vrijelijk konden opereren en hele leefgemeenschappen met kwik vergiftigen.
Goudverwerkingsoperaties in een dichtbevolkte woonwijk in het noorden van Paramaribo lijkt de meest eenvoudigste zaak ter wereld. DC Miranda sloot de deuren van het bedrijf en vroeg opheldering over de milieueffecten op de woonomgeving. Het is niet duidelijk of dat onderzoek ooit objectief is gedaan.
De woordvoerder van de Nederlandse ambassade heeft verklaard dat het bedrag van 125.000 euro, dat aanvankelijk was bestemd voor het vaststellen van richtlijnen voor de milieueffecten voor grootschalige export van zoetwater is ingetrokken omdat er ruis is ontstaan over het presidentieel besluit waarin vergunning is verleend aan Amazone Resources. Dat geld wordt nu door tussenkomst van de natuurorganisatie Conservation International Suriname beschikbaar gesteld voor het kustbeschermingsproject bij Weg naar Zee.
Hopelijk is over de bestemmingswijziging met de regering op een ordentelijke manier van gedachten gewisseld over onduidelijkheden, anders zou de stap van de Nederlandse ambassade opgevat kunnen worden als eenzijdig, en bedoeld om invloed uit te oefenen op het beleid van het land, wat niet acceptabel is.
Bron: DWTonline.com
– http://www.dwtonline.com/laatste-nieuws/2016/02/12/commentaar-waterexport-en-wettelijk-kader/