PARAMARIBO – Dat zowel Sail als dochteronderneming Seafood Industries Suriname (SIS) is uitgesloten van verwerking voor export van garnalen naar de Europese Unie is een klap. Dit had voorkomen kunnen worden indien de concentratie niet had gelegen op de machtsstrijd die nu binnen de bedrijven wordt gevoerd. Als gevolg hiervan moesten de directeuren van beide bedrijven het veld ruimen. Maar volgens Rudy Soerodimedjo, oud-directeur van SIS, speelt al jaren een ander probleem dat nog fundamenteler is.
“Sail is SIS aan het kannibaliseren.” Soerodimedjo heeft het dochterbedrijf geleid sinds de oprichting in 1998 tot hij twee weken vóór de verkiezingen van dit jaar, ook om politieke redenen, het veld moest ruimen. SIS werd opgericht nadat bleek dat de inkomsten die de Sail had uit de vangst en export van marine (grote) garnalen in feite een aflopende zaak was. Het dochterbedrijf richtte zich op de lucratieve Seabobvangst. Echter, SIS betaalt niet alleen voor de facilitering door Sail, maar is ook verplicht het product aan Sail te leveren, die het met winst doorverkoopt aan de exporteur die het vervolgens afzet in Europa.
In een rapport daterend van 2014 waarbij vijftien jaar SIS en de invloed van dit bedrijf op de bedrijfsvoering van Sail worden beschreven, wordt geschat dat Sail in de periode 1999- 2010 alleen al uit de verkoop van Seabobgarnalen een brutowinst van minimaal vijf miljoen US dollar moet hebben gehad. Ook moet SIS opdraaien voor huur van gebouwen en de bewaking en het onderhoud van het totale terrein. Daarbovenop komt ook aan Sail voor water en energie hogere tarieven worden betaald dan de nutsbedrijven in rekening brengen. Sail zou voor ongeveer 80 procent van zijn inkomsten afhankelijk zijn van SIS. Soerodimedjo vindt dat oneerlijk, vooral omdat Sail nooit heeft geïnvesteerd in de dochteronderneming.
Bron: DWTonline.com
– http://www.dwtonline.com/laatste-nieuws/2015/12/21/sail-kannibaliseert-eigen-dochter/