Op vrijdag 15 april en maandag 18 april hebben rijstdeskundigen met bijna alle stakeholders uit de rijstbouw bij elkaar geweest, respectievelijk in Paramaribo en Nickerie om de neergang van de rijstbouw een halt toe te roepen. Deze conferentie had twee belangrijke doelstellingen: doelstellingen:
1. Met behulp van nationale en buitenlandse experts voor de gezamenlijk geïdentificeerde knelpunten aan te geven, te kwantificeren en vast te leggen middels een publicatie.
2.Tot een Productschap voor de rijstsector te komen, moet een orgaan met een publiekrechtelijke bevoegdheden oprichten, waarin overheid, padieproducenten, verwerkers, ADRON,OW-MCP, leveranciers van diensten en goederen en financiële instellingen te laten participeren.
De eenheid is van eminent belang voor het behoud van de rijstbouw in Suriname. Over de inhoud van de conferentie is al veel in de pers verschenen. Ik heb eerder in kranten /tijdschriften en ook in mijn boek (De historische ontwikkeling van de rijstbouw in Suriname, 2014) aangegeven dat de agrarische ontwikkeling (met name de rijstbouw ) stiefmoederlijk behandeld wordt door de overheid.
Ik heb ook aangegeven dat het ingezaaid areaal de afgelopen jaren ook minder is geworden. Wij moeten anno april 2016 niet de schuldigen zoeken, maar naar oplossingen zoeken om deze sector, die vanaf 1890 haar bestaan heeft getoond in Suriname, tot grotere hoogte te brengen.
Ik zal al die doelgroepen zoals zaaizaadproducenten, padieproducenten, padieverwerkers, rijsthandelaren, rijstexporteurs, voedingsmiddelenindustrie, veevoederindustrie, onderzoeksinstituten, onderwijsinstellingen, betrokken ministeries, sectororganisaties, banken, machinehouders, inputleveranciers, transportbedrijven en scheepvaartbedrijven niet in een artikel kunnen belichten.
Ik zal in dit artikel slechts vier zaken belichten t.w.: jaarverslagen van het ministerie van LVV (transparant beleid van de regering), zaaizaadproductie, hoe de Surinamers over de rijstboeren denken en de droge rijstbouw. Ik wil mijn waardering uitspreken over de organisatie, maar in het bijzonder de deskundigen die hun korte inleidingen gehouden hebben zoals ir.R.Poerschke, G.van Dijk, Arthur Zalmijn, Mr.Nguyen Luong Hhan (Vietname),ir. Jan van Huis, ir.Robert Elmont, ir.Winston Ramautarsinjg en G. v.d Kooye.
Jaarverslagen LVV is een must
Elke minister moet ervoor zorgen dat zijn beleid door de gemeenschap op de voet gevolgd kan worden. Een jaarverslag van een Ministerie is geen overbodige luxe. De gewone burger weet over het algemeen weinig over het reilen en zeilen van een Ministerie. Met een jaarverslag kunnen wij in grote lijnen het beleid van de minister op de voet volgen.
In de periode 2005-2010 heeft de toenmalige minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij, de heer drs. K.Raghoebarsingh elk jaar het jaarverslag van zijn ministerie geproduceerd en deze jaarverslagen waren ook beschikbaar voor geïnteresseerden. Dankzij de jaarverslagen kunnen wij heel nauwkeurig nagaan hoeveel ha padie per seizoen/per jaar, per district is ingezaaid.
Na 2010 zijn er geen jaarverslagen meer geproduceerd door het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij. Ik ben die productiecijfers op de afdeling “Statistiek LVV” gaan zoeken, maar die cijfers kon ik niet krijgen, omdat het hoofd van de afdeling opdracht had van de leiding van het ministerie van LVV om die gegevens niet aan derden te verstrekken. Wat een transparant beleid.
Ik wil de president vragen om de minister van LVV de opdracht te geven dat de jaarverslagen als nog geproduceerd worden, waardoor het Surinaamse volk de juiste, correcte en betrouwbare cijfers ter beschikking kunnen krijgen.
Tabel 1. Beplante arealen van padie 2004 -2009
Padie Arealen 2004 2005 2006 2007 2008 2009
Voorjaars ( ha ) 21.583 23.033 21.769 21.521 19.903 26.255
Najaars ( ha) 27.437 22.541 22.463 20.566 23.751 28.237
Totaal ( ha ) 49.020 45.563 44.232 42.087 43.654 54.492
Bron: Jaarverslag LVV (11 juni 2010).
De kleine rijstboeren geven de strijd niet op
Ondanks de geringe ondersteuning van de overheid geven de rijstboeren in Nickerie de strijd niet op en gaan door met het inzaaien. In de periode 2000-2010 hebben de rijstboeren 7 (zeven) keren financiële ondersteuning gehad van de regering Venetiaan/Ajodhia en ook van de regering Venetiaan/Sardjoe. Na 2010 hebben zij van deze regering in plaats van financiële ondersteuning extra government take moeten betalen voor diesel.
Tabel 2. Beplante arealen bevolkings-en ondernemingslandbouw 2004-2009
Padie arealen 2004 2005 2006 2007 2008 2009
Bevolkingslandbouw 23.950 23.027 23.589 23.135 24.223 24.193
Ondernemingslandbouw 25.070 22.536 20.643 18.952 19.431 30.299
Totaal 49.020 45.563 44.232 42.087 43.654 54.492
Bron: Jaarverslag LVV 2009 (11 juni 2010)
Tot de bevolkingslandbouw worden bedrijven met een areaal grootte van 0.1 – 12 ha gerekend en tot de ondernemingslandbouw worden bedrijven gerekend met een areaal grootte > 12 ha. Als wij kijken naar tabel 2 dan zien wij dat in sommige jaren de kleine rijstboeren (bevolkingslandbouw) meer dan de helft van het areaal verbouwd hebben.
2. Zaaizaadproductie
Zonder goed zaaizaad kan men ophouden om aan rijstbouw te doen in Suriname. Na 2010 heeft de overheid de rijstdeskundigen Lekhram Soerdjan en Soedeschand Jairam weggehaald. Een grote beledigen voor de sector. Op dit ogenblik wordt dit rijstinstituut geleid door een beunhaas die geen kaas gegeten heeft van de rijstbouw en daarom heb ik zijn naam nergens gelezen bij de Rijstconferentie.
Ik hoop dat de regering (als ze het goed meent met Suriname) deze beunhaas ontlast van ADRON. Wij moeten goed zaaizaad blijven produceren waardoor boeren een hogere productie kunnen halen.
3. Weing respect voor agrariërs
Vaker doen enkele stedelingen (ook enkele vakbondsleiders) zeer denigrerende uitspaken over de rijstboeren. Uitspraken als dat de rijstboeren en verwerkers grote auto’s rijden en toch blijven klagen en subsidies willen hebben van de overheid. Mensen die nooit een rijstareaal gezien hebben, hangen de grootste rijstdeskundigen in Paramaribo uit.
Wij moeten trots zijn als natie dat er nog 1.100 rijstboeren en 26 rijstverwerkers in Nickerie de strijd in de rijstbouw niet opgeven hebben. De districten Coronie, Commewijne en Saramacca hebben opgehouden rijst te verbouwen.
4. Droge rijstbouw, een droomverhaal van president Bouterse
Ruim twee jaar terug was een meneer (een zekere ing. Bikha)in Suriname gekomen om aan droge rijstbouw te doen. Op de televisie zag ik die meneer, bijgestaan door zijn zoon, uitleggen wat hij allemaal gaat doen in Suriname. Hij en de president spraken over een productie van 300.000 ton padie op jaarbasis.
Mijn president maakte toen nog de opmerking: “Nickerianen zijn gewaarschuwd”. Ik schreef toen een artikel over de belazerij van de droge rijstbouw in Suriname en de woordvoerder van de regering, meneer Limbopersad, was woedend op mij. Aan meneer Limbopersad wil ik nu een vraag stellen. Hoe ver is de regering met de droge rijstbouw op 24 april 2016 in Suriname?
Tenslotte wil ik de organisatie en de deskundigen feliciteren met de Rijstconferentie welke onlangs gehouden is in Paramaribo en in Nickerie.
Hardeo Ramadhin
Bron: Starnieuws
– http://gfcnieuws.org/nationale-rijstconferentie-2016/